Hoe het begon
Sanne’s vader was een adoptiekind. Daarna kwamen toch nog 3 ‘echte’ kinderen. Hij voelde altijd dat hij er niet bij hoorde. Dat hij anders was. Een moeilijk kind. Het werd nooit met zoveel woorden gezegd, maar toch…hij wist het zeker. Toen hij Kiki (Sanne’s moeder) ontmoette in de kerk voelde hij zich voor het eerst echt gewenst. Ze trouwden snel en er kwamen twee kinderen. Ze waren erg gelukkig. Sanne was de oudste.
Opdonder één, twee en drie
Toen Sanne vijf jaar oud was overleed haar driejarige broertje, totaal onverwacht in een ernstig verkeersongeval. Haar vader verviel in een zware depressie en zat apathisch voor de tv, dronk en vrat zich vol met zoete, zoute en vette rommel. Tot hij 150 kilo woog. Hij ging niet meer naar de kerk of naar zijn werk en werd uiteindelijk ontslagen. Sanne’s moeder daarentegen kreeg godsdienstwaanzin: ze bewierookte het geloof en dompelde zich er dagelijks geheel in onder om haar verdriet te stillen. Zij bracht wel het karige inkomen binnen en werkte lange dagen. In de avonden en weekenden ging ze continue naar de kerk en las in de bijbel. Sanne voelde zich ontzettend eenzaam.
Opdonder vier en vijf
Haar vader zag na jaren in dat hij zo niet kon blijven zitten in het donker, achter de gesloten gordijnen. Hij kwam letterlijk in beweging en richtte een gym in op zolder en trainde de hele dag door. Hij viel kilo’s af. Toen kreeg hij een hartaanval en overleed toen Sanne acht jaar was. Haar moeder trok zich nog meer terug in de kerk en haar werk.
Zogenaamde oplossing…
Sanne begon zelf te drinken en te blowen. Van het blowen werd ze binnen 4 minuten rustig maar het nadeel was dat als ze zich bang, verdrietig of onzeker voelde (wat bijna altijd het geval was) ze erg paniekerig en achterdochtig werd. Sanne kreeg straatangst en kwam het huis niet meer uit. Niet dat haar moeder het merkte. Zij was toch altijd weg. Het blowen maakte dat Sanne zich nog meer klote voelde. Ook kreeg ze een enorme zucht naar zoet. Ze kwam-net als zijn vader- gigantisch aan. Ze schakelde over op andere middelen en raakte snel ernstig verslaafd. Uiteraard ging ze niet meer naar school en behaalde geen enkel diploma.
Haar oma’s redding
Sanne’s oma belde ons om een interventie te doen. Zo kon het niet langer. Het leven van haar kleindochter en schoondochter ging kapot. Zogezegd, zo gedaan. Sanne stond open voor een traject en ondergaat een detox, krabbelt langzaam weer op en leert alles over de ziekte verslavingen en de keuzes die ze maakt. Ze keek naar het Grote Verdriet van hun familie en rouwde, samen met haar moeder. Het gaat nu langzaamaan beter met Sanne. Ze bezoekt meerdere NA meetings per week en heeft een toffe sponsor die haar goed begrijpt en steunt. Elke dag een stapje: just for today…
